Do pobrania
Poniżej znajdziesz paczkę z trzema krojami pisma, zdigitalizowanymi na podstawie międzywojennych afiszy i druków ulotnych. Są to: szeryfowa Kolumbia, bezszeryfowy Renesans i ozdobne Makkabi. Możesz pobrać je i korzystać z nich zupełnie za darmo. Fonty zostały udostępnione na licencji SIL Open Font License. Przeznaczone są do użytku prywatnego i komercyjnego.
Oprócz fontów w paczce znajdziesz także ilustracje pochodzące z ogłoszeń drobnych publikowanych w międzywojennej prasie, instrukcję tworzenia plakatu reklamowego w stylu Tadeusza Gronowskiego, Henryka Berlewiego i Edmunda Bartłomiejczyka, wraz z przykładowymi reklamami wykonanymi przez Igora Kubika, elementy graficzne z tych plakatów, które możesz wykorzystać do złożenia swojej własnej grafiki. Całość udostępniona jest za darmo i przeznaczona do dalszego wykorzystania.
Pobierz paczkę, przygotuj swój własny plakat reklamowy i wrzuć go na Instagrama z hasztagiem #afiszujsie.
Pobierz (210 MB)Kolumbia
Krój Kolumbia trafił do międzywojennej Polski aż z Ameryki. Na początku XX w., na podstawie ręcznego liternictwa z okładki „Saturday Evening Post” odlano tam krój w trzech odmianach – dwóch antykwach i kursywie. Następnie, z amerykańskiej odlewni ATF, Post Oldstyle Roman no. 2 – bo tak brzmi pełna nazwa pierwowzoru – trafił za ocean, między innymi do niemieckiej odlewni Woellmera i holenderskiego Lettergieterij Amsterdam. Wreszcie dotarł do polskiej odlewni Jeżyńskiego, gdzie funkcjonował pod nazwą Kolonial oraz do odlewni Idźkowskiego, gdzie z kolei nazywano go Columbia (lub Kolumbia). Przy tworzeniu naszej Kolumbii posługiwaliśmy się wzornikami z obu warszawskich odlewni.
Kolumbia to szeryfowy krój tytułowy. Dobrze sprawdzi się do składu krótkich treści oraz jako typograficzna para dla Renesansu. Autorami kroju są Ania Wieluńska i Borys Kosmynka.
Więcej o typograficznej sytuacji dwudziestolecia międzywojennego oraz o kroju Kolumbia przeczytasz w tekście Andrzeja Tomaszewskiego.
Opis kroju Kolumbia powstał na podstawie informacji z portalu fontsinuse.com
Renesans
Pierwowzór kroju Renesans powstał w 1901 r. w berlińskiej odlewni Hermanna Bertholda i otrzymał wówczas nazwę Secession. Występował w kilku odmianach grubościowych i ozdobnych. Jego kopię odlano później w warszawskiej odlewni Idźkowskiego. Nadano jej też nową nazwę – Renesans, która nie miała wiele wspólnego z rysunkiem liter. Nasza wersja Renesansu bazuje na najgrubszej odmianie z wzorników Idźkowskiego. W stosunku do oryginału jego proporcje zostały nieco zmienione, tak, by lepiej odpowiadały proporcjom Kolumbii.
Renesans to ozdobny krój bezszeryfowy. Ma charakter displayowy – nadaje się do nagłówków, tytułów, na okładkę i plakat. Przeznaczony jest do używania w zestawie z naszym drugim krojem – Kolumbią. Jego autorami są Ania Wieluńska i Borys Kosmynka.
Więcej o typograficznej sytuacji dwudziestolecia międzywojennego oraz o kroju Renesans przeczytasz w tekście Andrzeja Tomaszewskiego.
Opis kroju Renesans powstał na podstawie informacji z portalu fontsinuse.com
Makkabi
Makkabi to międzywojenny krój, który wykorzystywany był w dwóch warszawskich drukarniach (W. Spiegelsteina i drukarni Rekord). Zestaw znaków oryginału obejmował jedynie wersaliki (wielkie litery) w dużej punktacji i był na tyle ograniczony, że niektóre litery występujące w składzie musiały być zastępowane literami z innych krojów. Pierwotnie krój występował w formie drewnianej czcionki. Stosowano go przede wszystkim w afiszach sportowych, które zachęcały do udziału w meczach piłkarskich klubu Makabi – Żydowskiego Towarzystwa Gimnastyczno-Sportowego. Krój ten znany jest z okładek książek Szczepana Twardocha („Król”, „Królestwo”), zaprojektowanych przez Rafała Kucharczuka. Równolegle do okładek powstawała też pierwsza wersja cyfrowego kroju Makkabi, autorstwa Filipa Tofila. Do publikacji na naszej stronie krój Filipa przygotowała Ania Wieluńska.
W stosunku do oryginalnych liter z afiszy udostępniane przez nas Makkabi uzupełnione zostało o zestaw minuskuły (małych liter), cyfr i znaków interpunkcyjnych. Makkabi to krój displayowy – sprawdzi się przy składzie dużych, krótkich napisów. Najlepiej zestawiać go z oszczędnymi, bezszeryfowymi krojami.
Ilustracje
W paczce znajdziesz dekoracyjne elementy graficzne wybrane z reklam i ogłoszeń drobnych, pochodzące z czasopism „Teatr i Życie Wytworne” oraz „Światowid”. Oprócz tego przygotowaliśmy instrukcję tworzenia plakatu reklamowego wraz z analizą stylistyki najsłynniejszych grafików międzywojnia – Tadeusza Gronowskiego, Henryka Berlewiego i Edmunda Bartłomiejczyka. Przykładowe plakaty przygotował Igor Kubik. Paczka zawiera również elementy graficzne, stworzone przez Igora Kubika i wykorzystane przez niego w kompozycji plakatów.
Wszystkie elementy graficzne są udostępniane za darmo i przeznaczone do dalszego wykorzystania. Zachęcamy do tworzenia własnych grafik i wrzucania ich na Instagrama z hasztagiem #afiszujsie.
Instrukcja tworzenia plakatu reklamowego
Dzięki zawartej w paczce instrukcji dowiesz się, jakie cechy stylu największych grafików międzywojnia powinieneś naśladować, by uzyskać w rezultacie plakat czytelny, estetyczny, popularny i skuteczny.
Pamiętaj! Plakat łączy ze sobą warstwę tekstową i wizualną. Przygotowując hasło na plakat wiedz, że powinno być ono zwięzłe, zrozumiałe, pełne entuzjazmu i wystosowane w tonie apelu. Ważne, by wskazywało na znajomość sprzedawanego towaru. Unikać należy przesady, nieścisłości i braku logiki.
Typografię trzeba dostosować do treści plakatu, ilustracji oraz całościowego układu graficznego. Wielu autorów decydowało się na tworzenie typografii autorskiej. Większa część plakatu przeznaczona jest na ilustrację. Tekst w tradycyjnym plakacie znajduje się u dołu strony i zajmuje, w zależności od wybranej proporcji, 1/4 lub 1/3 jej wysokości. Ilustracja, jak i cały plakat, są wielobarwne.
Plakat w stylu Edmunda Bartłomiejczyka
Charakterystyczne cechy:
- inspiracja drzeworytem
- swojskie motywy
- prostota formy
- dekoracyjna geometryzacja
- obecność ornamentu
- ozdobne elementy w układzie symetrycznym
- tradycjonalizm
- ludowość w tzw. „stylu narodowym”
- stosowanie przecinających się linii
- kolumna tekstu na szerokość ilustracji
- płaskie plamy barwne
- cieniowanie za pomocą równoległych linii, takich jak w drzeworycie
Plakat w stylu Tadeusza Gronowskiego
Charakterystyczne cechy:
- technika prószu z użyciem aerografu, nadaje wrażenie rozświetlenia i przestrzenności
- użycie gradientów
- geometryczny, syntetyczny rysunek, zajmujący większą część plakatu
- dekoracyjna typografia ułożona po skosie u dołu plakatu
- wykorzystanie autorskiej typografii
- jasne, wibrujące kolory (różowy, seledynowy, niebieski), skontrastowane z czernią
- biała linia zaznaczająca kontur
- hasło reklamowe podkreślające elegancję i wytworność potencjalnego klienta
Plakat w stylu Henryka Berlewiego
Charakterystyczne cechy:
- dwa kolory – czerwony i czarny na białym tle
- uniwersalność formy, prostota elementów
- reklama konstruktywistyczna
- wykorzystanie kontrastu
- teoria mechanofaktury: plakat ma być wykonany mechanicznie, jakby zrobiła go maszyna!
- odrzucenie głębi na rzecz dwuwymiarowości – jestem płaski i awangardowy!
- proste, geometryczne kształty (koła i kwadraty)
- rytmizacja elementów
- dynamiczne układy typograficzne
- różne kroje i stopnie pisma, autorska typografia
- podkreślenie istotnych informacji za pomocą czerwonego koloru
- hasła krótkie, bezpośrednie i dynamiczne, sformułowane jak odezwa, zakończone wykrzyknikami!
